Het moment dat we weer toe waren aan gezinsuitbreiding ben ik rassen gaan bekijken op internet. Ik wilde graag een hond met iets meer pit dan een Golden en iets minder dan een Heidewachtel. Toen ik die zwarte koppen zag, was ik gelijk verliefd en bleek ook nog eens het karakter mij erg aan te spreken. Tijd dus om het ras eens in levenden lijve te bekijken. Op naar Friesland. Daar woont een fokker die ons aansprak en meerdere Staby’s heeft. We hebben er gezien de reisafstand maar gelijk een weekendje weg van gemaakt. Toen wisten we het zeker ; een Stabyhoun ging er komen.
Senna is onze leidster van de roedel. Stabiel, zacht, rustig, een knuffelkont en niet snel van haar stuk te brengen. Ze heeft een enorme Will to Please. Ik heb altijd gezegd, dat zij een goede “hulphond” zou zijn geweest. Ook met haar heb ik behendigheid gedaan. Maar op den duur had ze er niet zoveel zin meer in en als een Stabij niet wil, dan vergeet het maar.
Senna heeft inmiddels 2 nestjes gehad. A-nest in 2010 en het B-nest in 2012.
